رژیم اسلامی در جدال با جوانان امروزی شکست خواهد خورد

یادداشتی از: ا. رام شکن

طی هفته های اخیر، حملات سازمان یافته ای به موسیقی و هنرمندان عرصه موسیقی از جانب ماموران امنیتی رژیم جمهوری اسلامی به اجرا در آمده است.

برهم زدن کنسرت های موسیقی، احضار پی درپی موسیقی دانان و ترانه سرایان، تهدید جوانان مستعدی که ابتکارات خود را از طریق شبکه های اجتماعی عرضه می کنند، جمع آوری محصولات هنری موسوم به موسیقی زیر زمینی، حمله به استودیوهای خانگی که به تولید محصولات هنری “غیر مجاز” از نظر رژیم اسلامی می پردازند، مواردی از این حمله سازمان یافته هستند.

در ادامه اجرای طرح های قرون وسطایی فعلی در ایران، گروه زیادی از فعالان موسیقی مورد ازار قرار گرفته اند و از سرنوشت ۸ هنرمند عرصه موسیقی که در خرداد ماه امسال دستگیر شدند، خبری نیست.

رشد گروههای تهیه کننده موسیقی غیر دولتی و آرادیخواه، مختص به پایتخت نیست. به عنوان مثال، خبرگزاری مهر در گزارشی از مشهد می نویسد: “دهها گروه موسیقی در سطح این شهر در این زمینه بصورت غبر مجاز فعالیت میکنند.” و ادامه می دهد: ” موسیقی زیرزمینی در مکان هایی که رسمیت ندارد مانند استودیوهای خانگی و به صورت مخفیانه ضبط می شود و با نگرانی می نویسد: این موسیقی با مضمون اعتراضی خود قدرت جذب جوانان را دارد” و به نقل از خامنه ای آنرا “شبیخونی به اسلام” می داند که “مسئولان باید آنرا به مثابه زنگ خطری تلقی کنند.”

رژیم اسلامی و کارگزارن مرتجعش در طول نزدیک به 4 دهه حاکمیت هر آنچه در توان داشته اند بکار گرفته اند تا باور، اخلاق، رفتار و کردار مردم را با سازماندهی انواع ارگان های خرافه پراکنی و به ضرب انواع دستگاه های سرکوب و اختناق، آنگونه کنند که خود می خواهند. حوزه های آخوندی را همه جا گسترش دادند تا خرافه تولید و توزیع کنند. وزارتخانه های اطلاعات و ارشاد را سازمان دادند تا همه چیز را تفتیش و تجسس کنند و جلوی نشر افکار پیشرو و مترقی را بگیرند. گشت های بسیج و دسته های لباس شخصی را سازمان دادند تا در کوچه و خیابان به جان مردم بویژه زنان و دختران بیفتند، به رویشان چماق بکشند و اسید بپاشند و هر آنچه را که نشانی از انسانیت و تمدن دارد از بین ببرند.

آنان زندان ها و شکنجه گاه ها را از شریف ترین و شایسته ترین انسان ها انباشتند و چوبه های دار را برپا ساختند و مبارزان و معترضان را به قتل رسانند. به اصطلاح انقلاب فرهنگی به راه انداختند، واحدهای علوم انسانی را در دانشگاه ها حذف کردند، از حوزه های آخوندی، آخوند به مدارس فرستادند، کتب درسی کودکان هشت و نه ساله را بر حسب جنسیت شان تفکیک کردند، مدارس و دانشگاه ها را زنانه و مردانه کردند تا مردم را وادار به تسلیم و اطاعت نمایند. اما ببینیم نتیجه چه شد؟

اگر جوانان ایران از ابتدائی ترین فرصتها برای لذت بردن از دوران جوانی و شکوفا کردن استعدادها محروم هستند، اما در مقابل تسلیم وضع موجود نشده اند و ارتجاع حاکم نتوانسته است آنها را در چهارچوب قوانین و سنتهای ارتجاعی به اسارت بکشد. آتش این مقاومت از هزار و یک دریچه زبانه می کشد. جمهوری اسلامی با صرف بودجه های کلان، با بکار بردن شدید ترین شیوه های سرکوب، با تقویت سنتهای مردسالارانه، نتوانسته است اهداف ارتجاعی خود را به جوانان ایران تحمیل کند.

اما مبارزات و اعتراضات بدون وقفه جوانان دختر و پسر علیه اینگونه طرحها نمایانگر این واقعیت است که کلیه فعالیتهای رژیم، برای به عقب بردن جامعه و جوانان به شکست کشیده شده است. مبارزات و اقدامات جوانان علیه رژیم و عملکرد و ایدئولوژی آن در اشکال متنوع هنری و فرهنگی و اجتماعی خود را نشان داده است.  روی آوری به موسيقی و گسترش گروههای زیر زمینی موسیقی از نمونه های آن است. به این دلیل باید گفت که جوانان ایران، علیرغم هزینه های بسیار سنگینی که متحمل گردیدند، اما دست آوردهای بزرگی در حفظ آزادگی و آزاد اندیشی داشته و دارند.

باید برای تغییر وضع موجود و به زباله دانی فرستادن خرافه گرایان، کوشید.